Als Arno mee aan tafel stapt ...
Gisteren ook de afspraak gezien? Met Arno als laatste aan het woord. En bij de vraag van Phara "Een optreden mét mondmaskers?". Waarop Arno antwoordt: "Ik zie dat niet, IK VOEL".
Die laatste twee woorden komen binnen. Herkenning, een gedeelde realiteit, ... Zakken van het hoofd, weg van de oordelen, meningen en veronderstellingen, naar lichaam en hart. Voelen, in contact komen met wat er in mij leeft en wat er in de ander leeft. Een wereld van verbinding en elkaar zien in onze menselijkheid, onze kwetsbaarheid, gaat open.
Dat is ook wat Geweldloze Communicatie ons kan bij brengen. In contact komen met hetgeen er in je leeft en wat je nodig heb, maar ook open staan voor wat er in een ander leeft en deze nodig heeft. Het is de taal van de onderstroom, van gevoelens en behoeften. De taal van het lichaam, de taal van het hart. Op dat niveau kunnen we elkaar ontmoeten in onze kwetsbaarheid, in ons échte, authentieke zijn. Of zoals Rumi het zo mooi verwoordt: "Out beyond ideas of wrongdoing and rightdoing there is a field. I'll meet you there".
Benieuwd wat Geweldloze Communicatie voor jou kan betekenen en wil je dit eens verkennen? In januari start ik met nieuwe trainingen voor beginners en minder beginners. Alle info vind je hier https://www.catherinehermans.be/particulier.
Comments